Oef, wat warm! 

Dat was het vandaag niet op de eerste dag van de zomer. Maar dit is het thema bij de Kabouters. Daarom hebben we het boek “Kikker en de warme dag” gelezen. Alle dieren gingen zwemmen, omdat het zooo warm was! Maar haas bleef aan de kant zitten, hij had geen zin om te zwemmen. Later in het verhaal vertelde haas eerlijk dat hij niet durfde te zwemmen… Toen hebben alle dieren samen een vlot voor haas gemaakt.

De kinderen gingen een bootje van zichzelf maken en wiegden heen en weer. Elkaars handen vast pakken en samen een boot nadoen, vonden de meeste kinderen spannend. Ik heb gezegd dat ze deze oefening misschien met papa, mama, broer of zus kunnen doen.

De kinderen hebben gesprongen, gedoken, gezwommen en gedreven op het water. Alsof natuurlijk… Nou ja, ze hebben wel met hun voeten in het water gezeten. Want ze gingen vandaag met hun voeten in een voetenbad. Ze mochten zelf een geur (etherische olie) voor in het water uitkiezen. In de Schatkist zaten vandaag bootjes voor in het voetenbad. Het was een heerlijk gespetter (en geklieder). De kinderen genoten duidelijk! En dan maken we de boel met alle liefde en veel dweilen weer schoon. 🙂

Als tekenopdracht hebben de kinderen een “oplader” voor hun voeten gemaakt. De leidster heeft de voeten omgetrokken op papier en de kinderen hebben dit ingekleurd. Als je bv moe bent, kun je opladen op “jouw voeten”. Het kind (en de ouder) kan zelf bedenken waar hij de oplader voor kan gebruiken.

Speelcafe Outside

Susan van Scharrelkids en ik liepen over het bruggetje, door de begroeide paadjes naar de waterpomp. Onderweg zag Susan rupsen, een heleboel rupsen! Rupsen van de Sint-Jacobsvlinder. Die vlinder hadden Susan, Senna en ik daar laatst al gezien. Susan vertelde dat dit de tweede leg is en er nog een derde leg komt.                                                                                     Voor mij een mooie herinnering aan mijn opa en oma. Als ik met hen ging fietsen, vertelden zij mij met liefde over wetenswaardigheden van de natuur.

Daar kwamen de kinderen met hun ouder/ begeleider aangelopen over het bruggetje. Het ene kind stapte dapper over het paadje en sommige kinderen vonden het wel een beetje spannend. Begrijpelijk, want het gras was hoog en de rupsen waren voor hen op ooghoogte. Stel je maar eens voor…

Bij de waterpomp aangekomen, kon iedereen iets te drinken nemen. Het ene kind ging op onderzoek uit, het andere kind ging naar de waterpomp en sommige kinderen bekeken het tafereel van een afstandje.

Susan gaf allereerst de opdracht om rond te gaan lopen en de kinderen te laten ruiken, voelen, horen en kijken. Al lopende over de paadjes en heuveltjes, door het hoge gras, zagen ze onder andere bloemen en vooral een heleboel rupsen. Er waren kinderen die de rupsen zonder twijfel op pakten.

Daarna ging Susan met de kinderen op de grond zitten. Ze kregen allemaal een blikje, waar ze takjes in mochten doen. De kinderen luisterden aandachtig en gingen enthousiast met de takjes aan de slag. Dit minibijenhotel kunnen de kinderen thuis ophangen, met de opening bij voorkeur het naar westen.

Mijn conclusie is dat het een geslaagde ochtend was! Tevens is mijn conclusie dat het voor de meeste volwassenen heel gewoon is, maar voor de kinderen veel spannender kan zijn: hoog gras, beestjes, andere mensen en kinderen. Het zal mooi zijn als de kinderen vaker naar de natuurspeelplek gaan, zodat ze steeds meer ontdekken en durven. Want als ze eenmaal spelen en rondsjouwen,  genieten de kinderen (en de ouders ook)!

Hopelijk zien we jullie weer op woensdag 11 juli tussen 10.00 en 11.30!                                                Als je tussendoor nog eens naar de natuurspeelplek gaat, zie je misschien een heleboel…

Sint-Jacobsvlinders!